Sünnet fikri aklımıza düştüğünden beri o kadar çok araştırdım,okudum,inceledim ki...
En çok ta başından böyle bir operasyon geçmiş annelerin tecrübeleri,tavsiyeleri işime yaradı;içimi rahatlattı.
O yüzden ben de hem belki birilerine yardımcı olması,hem de bu serüvenimizi daha net hatırlamamız amacıyla paylaşmak istiyorum.
Nedir insanın için kemiren biliyor musunuz?Nasıl bir durumla karşılacağınız.Anestezi,operasyon sonrası uyanış,uyandıktan sonraki durum,çocuğun acısını dindirememenin vicdani boyutu,operasyon sonraki bakım vs.uzaaar gider.
Bu durumlara hazırlamıştım kendimi aslında,ama hazırlamakla yaşamak öyle ayrı ki...
Güçlü olmaya çalış,çocuğu kandırmak için değil ama içten!çünkü herşeyi hissediyorlar demişti düşünceli arkadaşım Tuğba.Ah be canım sözler dese de gözler kaçamıyor ki evlatların gözünden.Pır pır atan kalbimi sakinleştirmek adına neler söyledim ben kendime:(
En zor ama en zoru nedir biliyor musunuz?Evladınızı gözlerinizin içine bakıp ağlarken yabancı birine teslim etmek.Herşeyin güzel olacağını bildiğiniz halde,yüreğinize çöken endişeyle ameliyathane kapısında beklemek...
Hüzünlü cümlelerime bakmayın,bu kısacık hüznün gerisinde mutlu,gururlu,huzurlu bir anne var çünkü.
Çünkü çocuklar sandığımızdan daha güçlü...
Çünkü çocuklar sandığımızdan daha olgun...
Çünkü çocuklar sandığımızdan daha kolay atlatıyorlar zorlukları...
Sabah uykusunda götürdük Kayra'yı hastaneye.Saat 8 civarlarıydı,gözünü orada açtı diyebilirim.
Hemen gülümsemeler,keyiflenmeler,oyunlar...
8.30 da hemşire ablanın getirdiği bilekliği reddetti önce,sonra giymesi gereken ameliyat önlüğünü.Artık birşeylerin döndüğünü anlamış,işin kendine doğru döndüğünü farketmişti:)Neyseki açık olan tvdeki çizgifilm dikkatini dağıttı da çok mızmızlanmadı oğluş.
9 a doğru doktorumuz geldi,Kayra'yla oynadı,şakalaştı,ameliyathaneye gitti.Hazır olunca da Kayra'yı çağırdılar.Çok sevimli bir asistan beni Kayra kucağımda tekerlekli sandalyeye oturttu,ameliyathaneye kadar araba sürer gibi oynadı bizimle.Tabi işlerin değiştiğini farkeden kuzucuk pek sevmedi bu oyunu,bastı yaygarayı.İşte benim en zorlandığım 2 dk.Odadan ameliyathaneye gidene kadar oğlumun gözlerime baka baka ağlaması...Ameliyathane önünde güleryüzlü doktorumuz karşıladı bizi,Kayra'yı kucağımdan aldı ve kapı kapandı.....Allah o kapı önünde ve gerisinde hafif veya ağır ne kadar hasta hepsine şifa versin inşallah,ne zor...Hayatımızdaki güzel bir olay nasıl da o ağlama ve kapı kapanmasıyla hüzne dönüşüverdi bir anda...Odada beklememizi Kayra'yı oraya getireceklerini söyleyince bu ağlak anne burnunu çeke çeke,ayakları geri gide gide ulaştı odaya.Ama gözyaşları oraya kadar.Sonrası Kayra'yı karşılama heyecanı,odayı havalandırma,eşyalarını hazırlama,sütünü ısıtma,bu aralar en sevdiği,en çok oynadığı oyuncaklarını başucuna koyma...
09.10 da almışlardı içeri,09.50 de geldi yavrucum.Sedyede uyur haldeydi,ama yatağa koymak için aldıklarında açıverdi gözünü.Bir iki bakıştan sonra ''anne bij neeyyeeyee geeeldik''diye tatlı tatlı bir gülücük:)Anestezi etkisiyle daha ne olduğunu anlamayan Kayra neşeli neşeli konuşuyordu bizimle.Hazır yatakta kalkmaya çalışmadan,keyfide yerindeyken birkaç poz:
Sonra biraz tv keyfi yaptı paşa.Bugün izinli tabi sömürdü bu konuda bizi.
Ardından yatakta zıplamaya kalktı:)Yerine zor yatırdık.Oyalanması için getirdiğim sevdiği ve ilgilendiği birkaç oyuncak(bunlar kesinlikle alınmalı,kurtarıcı)ile küçük bir oyun oynadık.
Operasyondan yarım saat sonra acıyor dedi bir kere,çiş yaptı sanırım.Sütünü için ağrı kesici yaptıklarında sakinleşti.10.40 civarları da taburcu edildik.
Evet hepsi yaklaşık 2 saat içinde oldu bitti.
Eve geldiğimizde dedesi ve babasıyla oynadı durdu,anestezi etkisiyle yalpalaya yalpalaya dolaştı bir süre:)Sonra ilaçlarını verdik,pansumanını yaptık ve uyuttum.
Pansuman mı?Pek fena,hem de 3 saatte bir krem sürülecek.İşin en zor kısmı...Manzara pek parlak değil:(Şimdilik şiş ve kırmızı,böyle görmek anneler için oldukça üzücü.Pansuman anı zor olsa da,ilaçlar etkisini gösteriyor.Bizde şimdilik son durum bu.Daha faydalı olması adına sünnet sonrası bakım ve gelişme için birkaç gün deneyim kazanıp paylaşmayı düşünüyorum.
Çok uzun bir yazı oldu farkındayım.Ama ben böyle yazılardan çok şey öğrendim,umarım faydalı olmuştur:)
Son olarak sünnet konusundaki deneyimlerini,tavsiyelerini benimle paylaşan,bu stresli günümde telefonlarıyla beni daha da rahatlatan vefalı,yüreği güzel arkadaşım yakısıklı Göktuğ'un annesi Tuğba'ya ve sevgili Nihal'e çok teşekkür ederim.Tavsiyeleriniz ve düşünceleriniz çok önemliydi benim için ve çok işime yaradı.
Herkese sağlıklı günler diliyorummmm.Sevgiyle kalınnn...
Ben zaten duygusaldım şimdi hep fenayım böyle yürekten yazıları okurken hiç dayanamaz ağlar oldum.Ne güzel ifade etmişsin.Aman böylelikle geçmiş çok şükür...öpüyorum Kayramı..güzel gülüşlü...Artık çok yakın gibi olduk iyi ki sizleri tanımışım diyorum.İnşallah oğluşunun düğününü de görürsünüz...mutlu kalın canım
YanıtlaSilGüzel sözlerin,iyi dileklerin için çok teşekkür ederim canım:)atlattık,geçti çok şükür daha iyi şimdi.ben de sizin gibi arkadaşlar edindiğim için çok mutluyum blog ve net sayesinde:)
SilÇok geçmiş olsun bende oğlumu 10.5 aylıkken yaptırmıştım hem üzüntü hem sevinç bir aradaydı :)
YanıtlaSilTeşekkürler Fatma'cım,gerçekten karışık duygularmış:)atlattık çok şükür,siz de küçük olanlardansınız ne güzel
Silkuzum yaaa kıyamam, neyse iyi atlatmışsınız, biz daha erken 4 aylıkken yaptırmıştık, sadece ilk gece zordu, sonra hemencik iyileşti :) inşallah sizin de iyi geçmiştir
YanıtlaSilsağol canım geçti çok şükür hatta ilk gecemiz daha bile kolay sayılırdı:) çocuklar çok çabuk toparlıyorlar.siz de ne güzel erken yaptırmışsınız bir daha oğlum olursa doğar doğmaz yaptıracağım:)
Silya ben kaçırmışım bu haberi, sünet girişimlerinizle ilgili yazıyı okumuştum ama bu arada kaynamış galiba:) gelmiş geçmiş olsun inşallah.
YanıtlaSil:)çok teşekkür ederim canım geldi geçiyor çok şükür:)
SilGamzem gözyaşlarıma hakim olamadım okurken,öyle iyi anlıyorum ki hislerini.güzel düşüncelerin icin ben tesekkur ederim canım,ufacık da olsa moral olabildysem ne mutlu bna.yuregi sıcacık arkadaşım,atlattınız ck sukur,bundan snrası gurur artık ;)
YanıtlaSilah çok şükür canım,güzel sözlerinle tavsiyelerinle asıl ben rahatladım.atlattık sayılır artık gururun tadını çıkarmak gerek artık haklısın:)iyi ki varsın
Silgeçmiş olsun darısı başımıza inşallah
YanıtlaSilgecikmeli bir cevap oldu çok teşekkür ederim Semra hanım,umarım kolay atlatırsınız,sevgilerr
Silgeçmiş olsun,bizde sünnet ettirmeyi düşünüyoruz bu aralar.baya araştırma içerisindeyiz.yazınızı okudum ve gözyaşlarımı tutamadım.oğlum şuanda 16.ayda çok zor bi süreçteyim.umarım atlatırız.
YanıtlaSilçok teşekkür ederim...geldi geçti çok şükür.korkmayı ve endişelenmeyi en az miktarda tutun ne olur çocuklar sandığımızdan kolay atlatıyor ve çabuk iyileşiyor.bizden çok daha küçükmüşsünüz büyük avantaj.bittiğinde ne demek istediğimi çok daha iyi anlayacaksınız:) umarım bizimki kadar rahat atlatırsınız.sevgiler.
Sil