İlerleyen zamanda bu yumuşak şeylere dokunamamanın üzerinden gelmek için ilgili çalışmaları arttırmak lazım.
Baktık olmadı,hazırladığım kediciği çıkardım ortaya bu sefer.Yine birçok arkadaşımın yaptığı çok sevimli bir oyun oldu:)Bu ara en sevdiğimiz hayvan olan sevimli bir kedi resmi çıktısı alıp kutuya yapıştırdım,beslemek için de ağzına bir delik açtım.Minik kediyi gören oğluşta bir sevinme.Bağrına bastı önce kediciği:)Sevdi,sarıldı,öptü...
Sonra yemedim yedirdim misali ceviz besledik kediciğe.
Ağzında çiğneyip çiğneyip çıkardığı cevizi de kedi hevesiyle mideye indiren oğluş için karlı bir oyun oldu:)Artık kedimizin ağzını büyütüp kaşıkla beslemeye geçiş yapacağız sonra.Hem montessori hem eğlence hem yemek,daha ne olsun...
Yumaşak şeylere dokunamama bir dönem oluyor ama geçici emin ol.Bizimki oyun hamuruna hiç dokunamıyordu,şimdi aydede,kuş,ahtapot bile yapıyor.(hepsi yuvarlak)Kendince tabi...1 ay sonra falan tekrar deneyebilirsin.sevgiler
YanıtlaSiloyun hamuruna alışmıştık halbuki o yüzden denedim ama haklısın sanırım nagehan hanım biraz zamana ihtiyacımız var:)
YanıtlaSilkuzucum benimm zamanla alışır :)
YanıtlaSilinşallah Fatma hanım:)keyfine varsaydı zor kurtarırdım ama başka denemeye artık
YanıtlaSilDoruk da sevmemişti nişastadan çamur yaptığımda:)Ama kedi çok güzel olmuş ben de yapayım artık ondan:)
YanıtlaSilteşekkürler Tuğba cım,eğer sizin de bizim gibi yeme sorununuz varsa mutlaka denemelisin,bir kediciğe bir kuzucuğa derken yedirdiklerinin yarısı midede;)
YanıtlaSil